Ντι Μπαρί, Ζαν Μπεκί

(Jeanne Becu Du Barry, 1743 – 1793). Ευνοούμενη του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE’. Κόρη της Αν Μπεκί και κάποιου μοναχού, εγκαταστάθηκε σε μικρή ηλικία στο Παρίσι, όπου έζησε με διάφορα ονόματα και έγινε ερωμένη του κόμη Ιωάννη ντι Μπαρί. Ο τελευταίος, αφού την πάντρεψε με τον αδελφό του, την παρουσίασε το 1768 στον βασιλιά, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά και την εξυπνάδα της. Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να επιβληθεί στην Αυλή και στα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Λουδοβίκου, ήταν ουσιαστικά η βασίλισσα. Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου, κλείστηκε σε μοναστήρι και, το 1792, εξαιτίας των γεγονότων της Γαλλικής Επανάστασης, πήγε στην Αγγλία, όπου για να εξασφαλίσει τη διαβίωσή της, παρέδιδε μαθήματα. Τελικά, τον επόμενο χρόνο, γύρισε στη Γαλλία, αλλά πιάστηκε και καταδικάστηκε από επαναστατικό δικαστήριο σε θάνατο. Λίγο αργότερα καρατομήθηκε.